Het voorbije weekend bleek KunstKerkBeke een onverwacht groot succes. De opkomst was indrukwekkend – bezoekers uit de omgeving vonden duidelijk hun weg naar de mooie modernistische Sint-Mauruskerk. Het leek ook velen hongerig waren naar cultuur, ontmoeting en verwondering.
De tentoonstelling bracht vier kunstenaars samen: Henk Willems , Tom De Visscher , Veerle Verschooren en Ellen Cornelis . Hun werk ging op een verrassende manier in dialoog met de unieke architectuur van de kerk (1933), ontworpen door architect architect Henri Vaerwyck-Suys . Deze kerk, een toonbeeld van modernistische eenvoud, kenmerkt zich door haar lineaire lijnen, het spel van licht en ruimte, en de warme materialiteit waarmee Vaernewijk spiritualiteit wist te verbinden met hedendaagse vormgeving.
Henk Willems vertoonde zijn fijnzinnige illustraties – poëtische composities waarin detail, humor en menselijke kwetsbaarheid elkaar ontmoeten. Tom De Visscher bracht een reeks ingegetogen foto's mee, waarin het spel van licht en schaduw bijna tastbaar werd, en ook de stilte zelf in beeld werd gebracht. Veerle Verschooren liet het glas spreken: transparantie, breekbaarheid en kleur vloeien samen tot werk dat zowel licht vangt als doorlaat. Ellen Cornelis vertoonde haar tekeningen waarin lijn en beweging centraal staan – subtiele en expressief, met een scherp oog voor vorm en emotie.
Wat deze expo bijzonder maakte, was hoe glas, lijn en foto samenkwamen in dit architecturale juweel. De Sint-Mauruskerk bood niet alleen een decor, maar werd een medespeler: het licht dat door het glas viel, weerkaatste op de tekeningen en fotografie, en bracht de hele ruimte tot leven.
KunstKerkBeke bewees zo dat kunst en architectuur samen een gemeenschap kunnen verbinden – en dat nieuwsgierigheid naar schoonheid en creatie leeft, ook (of misschien juist) in kleine dorpen.
Architect Henri Vaerwyck - Kerk Beke
De Sint-Mauruskerk in Beke is een ontwerp van architect Henri Vaerwyck-Suys , lid van een Gentse architectenfamilie die in de jaren dertig de overgang belichaamde van traditionele naar moderne kerkarchitectuur. Zijn werk ademt een modernistische geest met art-deco-invloeden : strakke lijnen, vloeiende volumes en een gevoel voor ritme en licht. In plaats van zware versiering koos Vaerwyck-Suys voor eenvoud en harmonie , waarbij materiaal, structuur en ruimte zelf de expressie dragen. De Sint-Mauruskerk is zo een toonbeeld van de sobere maar warme moderniteit die het interbellum kenmerkte – een architecturaal pareltje waar spiritualiteit en eigentijdse vormgeving elkaar ontmoeten.