De familietafel - 120x100cm

Een gedekte tafel, met de glans van het lachen, Verwachting, een hoopvolle droom. Het klinken van glazen, een vreugdevol klokkenspel, Terwijl wijn wordt ingeschonken, een kostbare tijd.

Een zoon arriveert, zijn hart in vuur en vlam, Met de zoete last van de liefde, een gekoesterde naam. Zijn hand verstrengeld, een zachte greep, Een verhaal geschreven, maar nog niet verteld.

De zon zakt laag, een vervagend licht, Terwijl schaduwen dansen, de nacht omarmend. Maar in dit moment, duurt de warmte voort, Een onverbroken band, de zachte remedie van de liefde.

Ellen zegt:

“Deze scène toont een moment van interactie en verbinding tijdens een avond vol Italiaanse invloeden. De vrouw, met haar ronde vormen, en de hoekige, dominante man vullen elkaar visueel en emotioneel aan, terwijl ze zich volledig verliezen in hun gesprek. De grote tafel met zijn vlakke perspectief en zorgvuldig gekozen voorwerpen – vijgen, kaas, glazen – is meer dan een decor. Het symboliseert het delen van momenten, het vieren van samenzijn. De achtergrond, met cipressen en een zuidelijk landschap, versterkt het gevoel van escapisme en romantiek. Alles in de scène, van de gedekte tafel tot de mensen in de deuropening, nodigt uit tot reflectie op menselijke interactie, gastvrijheid en de zoektocht naar harmonie.”